Monday, January 25, 2010

Cloudy with a chance of meat balls - விமர்சனம்


Barretts எழுதிய  மிகப் பிரபலமான குழந்தைகள் புத்தகத்தின் கதையைத் தழுவி சினிமாவாக எடுத்துள்ளனர். அட்லாண்டிக் கடலில் இருக்கும் ஒரு சிறு தீவில் (Sardine Falls) தான் கதை நடக்கிறது. அங்கு சார்டின் மீனைத் தவிர வேற எந்த உணவும்  கிடைக்காது. 3 வேளையும் அதையே உணவாக அனைவரும் உட்கொள்ளுகிறார்கள்.
சிறு வயதிலேயே அறிவியல், கண்டுபிடிப்புகள் என்று ஆர்வத்துடன் இருக்கும் அந்த ஊர் சிறுவன் Flint, பள்ளியில் மற்ற குழந்தைகளால் கேலிக்கும் கிண்டலுக்கும் ஆளாகிறான். பெரியவன் ஆன பிறகும் அப்படியே இருப்பது கண்டு (ஹாலிவுட் "வழக்கப்படி" விஞ்ஞானி என்றால் கிறுக்குத்தனமாக, சமூகத் தொடர்பு இல்லாமல் இருக்கும் stereotyping  இங்கும் இருக்கிறது!), மீன் பிடித்தல் கடை நடத்தும் அவனது தந்தை வருத்தம் அடைகிறார். அதைப் பற்றி கவலைப் படாத Flint தனது முக்கிய கண்டுபிடிப்பான உணவு செய்யும் இயந்திரத்தில் கவனமாக இருக்கிறான். அவனது இயந்திரத்தில் தண்ணீர் ஊற்றி microwaves செலுத்தினால் நாம் கேட்கும் உணவு கிடைக்குமாறு வடிவமைக்கிறான். நல்ல கற்பனை தான்!

அந்த இயந்திரத்தை முதன்முறை சோதனைப் படுத்திப் பார்க்கும் போது ஏதோ கோளாறு ஆகி அது ராக்கெட் போல மேலே மேகங்களுக்கு இடையே சென்று விடுகிறது. திடீர் என்று பார்த்தால் வானத்தில் இருந்து burger விழுகிறது. தனது இயந்திரம் தான் உணவு மழை பொழிகிறது என்று Flint உணர்ந்து கொள்கிறான். கூரை இல்லாத உணவகம் (சாப்பாடு தட்டிலேயே வந்து விழுந்து விடும்!), ஐஸ் கிரீம் மலை, sphagetti புயல், jelly கோட்டை என்று பல அருமையான கற்பனைகள் இருக்கின்றன படத்தில். அந்த தீவே அவனை கொண்டாடுகிறது. அனைவருக்கும் வகை வகையான உணவுகள் கிடைக்கின்றது. பேராசை பெரு நஷ்டம் என்பதற்கேற்ப அந்த தீவில் வசிப்பவர்கள் எல்லாரும் பேராசை உடன் உணவுகள் கேட்டு, உண்டு,  உடல் பெருத்து கஷ்டப் படுகிறார்கள்.

இதற்கு நடுவில் ஒரு TV வானிலை அறிவிப்பாளருடன் காதல், ஒரு போலீஸ்காரரின் மகனுக்கு உதவி என்று கிளைக் கதைகளும் இருக்கின்றன. மூலக்  கதை வித்தியாசமாக, குழந்தைகளின் கற்பனையை தூண்டுவதாகவும் இருந்தாலும் சினிமா கொஞ்சம் சுமார் தான். Fast food, obesity போன்றவற்றிக்கு எதிரான கருத்துகள், ஒரு வெற்றிப் படத்திற்கு "தேவையான" காதல், வில்லன் போன்ற இடைச்செருகல்கள் என்று படம் ஒரு இலக்கு இல்லாமல் போய் நம் பொறுமையை சோதிக்கிறது!

நான் கல்லூரியில் படிக்கும் காலத்தில் படம் கடியாக இருந்தால் எழுந்து, " டேய், தாங்க முடியலை..படத்தை போடு" என்று கத்துவது மிகவும் பிரபலம். அதே போல, 1 மணி நேரம் படம் பார்த்த பிறகு எனக்கு அப்படித்தான் கத்த வேண்டும் என்று தோணியது! சிறு குழந்தைகளுக்கு (10-12 வயதிற்குட்பட்ட) படம் பிடிக்கும். நமக்கு?!

2 comments:

பாலா said...

இதை ரசிக்க... குழந்தை மனசு வேணும்! :) :)

எனக்கு பிடிச்ச படங்க இது! :)

அருமையான எருமை said...

நன்றி பாலா! நல்ல கதை தான்..என்ன தமிழ் படங்கள் லெவல் ல குடுக்கிற காசுக்கு வஞ்சகம் இல்லாம இருக்கணும்னு காதல், வில்லன், அறிவுரை ன்னு ஓவரா சேர்த்துடானுன்களோ?